De zwaardvis is triest. Niet alleen heeft niemand hem ooit een naam gegeven (hij heeft zelfs zijn papa en zijn mama nooit gekend want die werden  vlak na zijn geboorte gevangen door vissers). Bovendien denkt iedereen dat hij een heel gevaarlijk dier is. Tja, hij kan er toch niet aan doen dat hij met zo’n zwaard op zijn neus geboren is! Want eigenlijk is hij heel erg life en zou hij iedereen willen zoenen, maar dat gaat natuurlijk niet met zo’n scherp zwaard. Eén keer heeft hij – in zijn  enthousiasme -  geprobeerd een vriend octopus te zoenen maar dat ging goed fout. Sindsdien moet die octopus met nog maar zeven tentakels door het leven. En praat hij  niet meer met zwaardvis. Terwijl hij het nog zo life bedoelde. En dat onrecht maakt hem heel erg boos, zodat hij iedereen die hem durft te storen gaat aanvallen (zie “In de soep”). En, ja, dan gaat iedereen natuurlijk nog meer denken dat hij een gevaarlijk dier is.