Als je eens goed naar je bloed kijkt, zul je merken dat het roder en dikker is dan water en dat het zoet smaakt. Om bloed heel goed te kunnen bekijken heb je een microscoop nodig. Onder de microscoop kun je zien dat je bloed eigenlijk o.a. uit een gele vloeistof bestaat die plasma heet. In dat plasma zweven miljoenen piepkleine cellen. Er zijn rode cellen, witte cellen en bloedplaatjes. Elke cel heeft zijn eigen taak. De rode bloedcellen dragen de zuurstof rond en zorgen voor de rode kleur. De witte cellen zijn een soort soldaten die vechten tegen alles wat je ziek kan maken. De bloedplaatjes gaan aan het werk wanneer je bijvoorbeeld een wondje hebt. Ze kruipen dicht tegen elkaar aan en maken dunne draden die het bloed tegenhouden zodat het wondje niet meer gaat bloeden. Ze zorgen er ook voor dat er geen vuil binnenkomt.
 

Bloedvaten zijn een soort buizen waardoor je bloed stroomt. Ze liggen verspreid door je hele lichaam. Dankzij dat complexe buizensysteem kan je bloed overal in je lichaam komen. Dat is erg belangrijk omdat je bloed zuurstof en voedingsmiddelen vervoert naar verschillende plaatsen in het lichaam. Op de terugweg neemt je bloed afvalstoffen mee (zoals o.a. koolzuurgas) en brengt die naar je longen, je huid en je nieren. Je bloedvaten zijn niet allemaal even groot van omvang. In je buik zitten bijvoorbeeld hele grote bloedvaten, in je vingertoppen hele kleintjes die men capillairen noemt. Sommige bloedvaten kun je gewoon doorheen de huid zien liggen. Ze zien eruit als kleine, blauwe riviertjes. Door een teveel aan vet in je bloed geraken je bloedvaten verstopt. Daardoor kan je hart niet meer optimaal pompen. Teveel frieten met mayonaise, snoep, chocolade, slagroom, cola en andere frisdranken maken je dus niet alleen dik; ze zijn ook slecht voor je hart en bloedvaten.

In je mond malen eerst je kiezen de boterham fijn. Met de hulp van wat speeksel wordt de boterham nat en glijdt hij gemakkelijk door je keel. Als je de fijngekauwde boterham hebt doorgeslikt, gaat hij door je slokdarm op weg naar je maag. In je maag wordt je boterham verder gekneed tot een soort papje. Dat kneden kan wel een aantal uren duren. Wanneer je maag eindelijk klaar is met kneden, stuurt ze de boterhampap door naar de twaalfvingerige darm. Van daaruit gaat het papje naar de dunne en de dikke darm. Je darmen zien eruit als een superlange, dikke, gerimpelde tuinslang en passen alleen maar in je buik omdat ze helemaal opgekruld liggen. Hele kleine deeltjes voedsel worden in je darm uit de boterhampap gehaald en aan het bloed afgegeven. Wat overblijft heeft je lichaam niet meer nodig; dat is afval. Het afval gaat door het laatste deel van je darmen en komt terecht bij je anus, het gaatje achterin tussen je billen. Wanneer je nu op de W.C. gaat zitten, kun je zien en ruiken wat er van je boterham overgebleven is!
 

Je hart is een hele sterke spier die dag in dag uit aan het werk is. Het hart pompt je bloed door je hele lichaam. Het bloed stroomt door buizen die we bloedvaten noemen. Je hart pompt een druppel bloed in één minuut helemaal naar het puntje van je grote teen en weer terug. Die druppel reist dus elke dag wel meer dan 1000 keer je lichaam rond. Sporten en bewegen is heel goed voor je hart. Zwemmen, fietsen, buiten spelen, balletdansen, touwtje springen en voetballen is niet alleen tof, je kunt het elke dag doen en je hart wordt er ook nog sterker van! Als je heel hard sport, voel je soms je hart bonzen in je borstkas.
 

Om echt te kunnen bewegen heb je naast botten ook spieren nodig. Je spieren zitten vast aan je botten met sterke banden: men noemt ze pezen. Door samen te trekken kunnen je spieren je botten laten bewegen. Je spieren worden bij het samentrekken hard en kort. Wanneer bewegen niet meer nodig is, worden ze weer slap en lang. Soms krijg je kramp als je spieren zich te fel samentrekken. Spieren kunnen niet alleen botten en gewrichten laten bewegen maar ook andere delen van het lichaam. Zo zorgen de spieren in je borstkas er bijvoorbeeld voor dat je kunt ademhalen. Dankzij de bekkenbodemspieren in je onderbuik kun je je plas ophouden. De spieren in je gezicht zorgen ervoor dat je kunt lachen, huilen, boos kijken en knipogen.

Stel je even voor dat je geen knieën had, maar dat je bovenbenen aan je onderbenen vastzaten. Tjonge, dat zou pas lastig zijn. Je zou dan altijd met rechte benen moeten lopen. Probeer maar eens. Moeilijk, hé? Botten kunnen niet buigen. Ze zijn stijf en hard. Daarom zitten je botten met gewrichten aan elkaar. Een gewricht is dus een verbinding tussen twee botten. Gewrichten zorgen ervoor dat je kunt bewegen. Je knie is een gewricht en je schouder ook. Niet alle gewrichten werken op dezelfde manier. Je arm bijvoorbeeld kan helemaal ronddraaien in je schouder, net als een kogel. Je elleboog werkt heel anders. Die kan net als het scharnier van een deur in één richting buigen en weer rechtkomen.

Je hart bestaat uit een linker- en een rechterhelft. Elke helft heeft twee delen: een voorkamer aan de bovenkant en een kamer aan de onderkant. Aan de bovenkant van je hart stroomt het bloed, dat van je longen komt en vol zuurstof zit, de linkervoorkamer in. Van daar gaat het naar de linkerkamer, die zich samentrekt en het zuurstofrijke bloed naar alle delen van je lichaam pompt. Je bloed stroomt terug naar je hart nadat het je hele lichaam rond is geweest. Het komt nu in de rechtervoorkamer. Vandaar gaat het naar de rechterkamer, die het naar je longen stuurt, waar het verse zuurstof gaat halen. Daar begint alles weer van voor af aan. Om ervoor te zorgen dat je bloed niet de verkeerde kant op kan stromen, heb je kleppen in je hart zitten. Ze kunnen, net als klapdeurtjes, maar naar één kant open.

Je hersenen liggen binnenin je hoofd. Ze worden beschermd door de harde botten van je schedel. Je hersenen zien er met hun grijs-witachtige kleur nogal gewoontjes uit. Nochtans zijn ze het belangrijkste deel van je lichaam. Je hebt je hersenen nodig bij bijna alles wat je doet of zegt. Elk stukje van je hersenen heeft daarbij zijn eigen taak. Samen zorgen je hersenen ervoor dat je kunt praten, denken en onthouden. Ze helpen je bij het bewaren van je evenwicht en bij het besturen van je armen en je benen tijdens het stappen. Ze doen dat door miljoenen boodschappen te sturen langs wegen die we zenuwen noemen. Die zenuwen gaan vanuit je hersenen naar alle delen van je lichaam en weer terug.

Adem eens diep in. Voel je hoe je borstkas groter wordt? Dat komt omdat je longen zich vullen met lucht. Als je nu uitademt, stroomt de lucht weer naar buiten en wordt je borstkas weer kleiner. In de lucht zit zuurstof: dat is een onzichtbaar gas. Als je inademt, komt die zuurstof in je longen terecht. Het bloed, dat door de longen stroomt, neemt de zuurstof mee vanuit de longblaasjes en brengt het naar alle delen van je lichaam. Die hebben onder andere zuurstof nodig om goed te kunnen werken. Als je bloed naar je longen terugkomt, neemt het koolzuurgas mee: dat is een afvalstof die je lichaam niet meer nodig heeft. Dit gas is net als zuurstof onzichtbaar en zit in de lucht die je uitademt. Als je hard loopt of fietst, ga je hijgen. Dat komt omdat je spieren meer zuurstof nodig hebben. Je ademhaling gaat dan veel sneller dan wanneer je bijvoorbeeld ligt te slapen: er moet immers meer zuurstof naar die spieren worden gebracht. Door schone lucht in te ademen blijven je longen gezond. Sommigen vinden roken stoer en tof. Je longen (en je dokter) denken daar anders over. Ze vinden roken vies en je longen kunnen er bovendien erg ziek van worden. Zeg daarom altijd ‘NEE’ als iemand je vraagt of je zin hebt in een sigaret.

Als je op je hoofd klopt of flink in je vingers knijpt, dan voel je iets hards. Dat zijn je botten. Je hebt er een heleboel, wel meer dan 200 (tweehonderd!). En samen vormen al die botten je skelet. Je skelet is eigenlijk een beetje zoals de balken van een dak. Zonder balken zou het dak in elkaar storten. Zonder botten zou je niet rechtop kunnen staan. Botten zorgen ervoor dat je lichaam stevig is; ze beschermen de kwetsbare delen binnenin. Als je groeit, worden je botten groter en dikker. Zo word je dus langer en zwaarder. Tip: door elke dag een flinke beker melk of yoghurt te drinken en door veel te klauteren en te klimmen krijg je stevige botten. Maar pas op dat je niet uit de boom valt of van het klimrek duikelt: botten zijn wel stevig, maar kunnen toch breken.

De nieren, die je urine maken, liggen aan de achterkant van je lichaam. Ze zien eruit als grote bonen en zitten met lange, zachte buizen vast aan een soort zak die men de blaas noemt. Deze ligt in je onderbuik. Eigenlijk zijn je nieren heel grote filters. Het bloed wordt erdoorheen geperst waardoor water, zout en afvalstoffen achterblijven. Daar maken je nieren urine van. Die urine wordt in je blaas bewaard. Wanneer je blaas vol is, geeft ze een signaal door dat je moet plassen. Als je veel drinkt, moet je ook veel plassen. Er zit dan veel water en weinig afval in je urine. 's Nachts drink je natuurlijk niet. In je ochtendurine zit dus weinig water maar veel afval. Je kunt het verschil goed zien: je ochtendurine is donkergeel en heeft een erg scherpe geur, je middagurine is lichter van kleur en ruikt veel minder.