In het ziekenhuis waar hij is, vindt Simon, zijn er alleen maar toffe verplegers en verpleegsters. Hij moet maar op het knopje naast zijn bed drukken en ze komen. Niet altijd onmiddellijk, want er liggen nog veel kinderen op zijn afdeling, maar toch. Odil heeft vooral de verpleegsters graag: hij is op ongeveer allemaal verliefd. En hij ziet ze vooral graag als ze voor hem een extra nagerechtje meebrengen. Simon vindt het leuk dat ze zo bezorgd zijn en zo voorzichtig, als ze hem bijvoorbeeld een spuitje moeten geven. Hij is vooral gek op Zoubida, die soms bij hem op bed komt zitten en dan een verhaaltje vertelt dat ze kent vanuit haar jeugd in Marokko. Zijn andere favoriete is Ben, die ‘s een keertje Simon in een rolstoel door de gangen heeft geracet. Eigenlijk vindt Simon het op de eerste plaats fijn dat de verplegers en verpleegsters er gewoon altijd zijn.