Geluiden zijn onzichtbare golven in de lucht. Je oren vangen die geluiden op. Wanneer het geluid je oor binnenkomt, botst het tegen je trommelvlies aan. Dit is een dun stukje huid dat net als het vel van een trommel strak gespannen staat. Door die botsing begint het vlies te trillen. Dat is het sein voor de botjes in je binnenoor om aan het werk te gaan. Zij sturen de geluidsboodschap door naar de oorzenuw die de boodschap op zijn beurt doorstuurt naar de hersenen. Heel harde geluiden doen pijn aan je oren en kunnen je gehoor beschadigen.

Achteraan in je keel, ter hoogte van je strottenhoofd, zitten stembanden. Als je spreekt of zingt, ga je met de uitgeademde lucht je stembanden doen trillen. Daardoor ontstaat geluid, dat je dan met behulp van je tanden, tong, gehemelte, lippen en gelaatspieren omvormt tot klanken. Het geluid wordt harder naarmate de lucht sneller en krachtiger langs de stembanden gaat.

Niet alles smaakt hetzelfde. Je hebt zoute, zoete, zure en bittere smaken. Het ene deel van de tong is goed in het proeven van de ene smaak, het andere deel in het proeven van de andere smaak. Zo herkent de voorkant de zoete smaken en de achterkant de bittere smaken. Zure en zoute smaken worden het best met de zijkant van je tong geproefd. Op je tong zitten duizenden kleine puntjes die we smaakpapillen noemen. De zenuwen in de smaakpapillen zorgen ervoor dat de boodschappen naar de hersenen doorgestuurd worden.

Geuren kun je niet zien maar wel ruiken; daar heb je een neus voor. Als je inademt, komt de geur vanzelf in je neus terecht. Er zitten cellen met reukhaartjes op achteraan in je neus. Die geven de geurboodschap door aan de neuszenuw, die ze doorgeeft aan je hersenen. Je neus kan een heleboel verschillende geuren ruiken. Zure melk ruikt heel anders dan vers gebakken brood. Dat is erg handig want een vieze geur betekent vaak dat iets bedorven is. Als je verkouden bent en je een verstopte neus hebt, dan proef je maar weinig. Dat komt omdat ruiken en proeven met elkaar te maken hebben.

Voelen doe je met je huid. Een poes voelt warm en zacht aan. Aai maar eens met je hand over zijn pels. Met de toppen van je vingers voel je dat het best want de huid van je vingertoppen is heel gevoelig. Dat komt omdat er in dat stukje huid veel zenuwen zitten, die voelboodschappen naar je hersenen kunnen sturen. De temperatuur van je lichaam wordt ook gedeeltelijk geregeld door de huid. Door de vetlaag vlak onder je huid krijg je het 's winters niet zo snel koud. In de zomer, als het erg warm is, gaat je huid zweten om zo voor een beetje afkoeling te zorgen.

Je oor is erg gevoelig. Het kan beschadigd worden als het te harde geluiden opvangt. Als je muziek altijd zo hard mogelijk laat spelen, vergroot je de kans dat je oren minder goed gaan werken. Vooral als je luistert met een koptelefoon mag je niet overdrijven en het geluid zo hard mogelijk zetten. De geluidstrillingen van de muziek kunnen je trommelvlies in je oren stuk hameren.

Je oogleden dienen als bescherming voor het oog tegen beschadiging. Ze moeten er ook voor zorgen dat het oog vochtig blijft, zodat het gemakkelijk kan bewegen. Door te knipperen verspreiden de oogleden het traanvocht over de oogbal. Gemiddeld knipper je iedere 2 tot 10 seconden.

Je ogen hebben de vorm van een bol. De spieren die eraan vastzitten, zorgen ervoor dat je naar boven, naar beneden, naar links en rechts kunt kijken. Het licht dat door je ogen naar binnen valt, komt op je netvlies terecht. De zenuwen in je netvlies sturen de boodschap dan door naar het kijkcentrum van je hersenen.

Ook als je je ogen sluit, kun je horen vanwaar een geluid komt. Als er links van je een wekker tikt, zal het getik je linkeroor eerder bereiken dan het rechteroor. Dat verschil in tijd wordt gemeten door je hersenen. En zij vertellen je vanwaar het geluid komt. Met één oor zou dat niet mogelijk zijn.

Ook als je je ogen sluit, kun je horen vanwaar een geluid komt. Als er links van je een wekker tikt, zal het getik je linkeroor eerder bereiken dan het rechteroor. Dat verschil in tijd wordt gemeten door je hersenen. En zij vertellen je vanwaar het geluid komt. Met één oor zou dat niet mogelijk zijn.

Speciale cellen in het evenwichtsorgaan, ter hoogte van het oor, zorgen voor het evenwicht. Ze sturen een sein naar de hersenen, zodat je weet hoe je je evenwicht moet houden. Maar als je rond gaat draaien, raken de boodschappers in de war en word je duizelig.

Omdat je ogen heel kwetsbaar zijn, moeten ze goed worden beschermd. Naast de oogleden helpen de wimpers daarbij. Doordat ze een soort dakje boven je ogen vormen, houden ze het stof tegen. Wimpers zijn ook erg gevoelig. Van zodra er iets langs je wimpers strijkt, sluit je onmiddellijk je ogen. 

Mensen hebben vijf zintuigen: het gezicht, het gehoor, de reuk, de smaak en de tastzin. Vier daarvan bevinden zich in het hoofd. Je ziet met je ogen, je hoort met je oren, je ruikt met je neus en je proeft met je mond. Het vijfde zintuig, de tastzin, is over het hele lichaam verspreid: de cellen van dit zintuig zitten namelijk in de huid.