Dat ziekenhuisgeurtje kennen we allemaal. Het is een mengsel van de geur van ontsmettingsmiddelen en die van medicijnen. Dat ‘medicijnengeurtje’ ruik je ook meteen als je een apotheek binnenstapt.

In het ziekenhuis liggen de meeste mensen in hun pyjama. Of in een speciaal ziekenhuishemd.
Bovendien hebben de meeste patiënten weinig beweging, want ze liggen gewoon in bed. Dus moet het in het ziekenhuis ietsje warmer zijn dan thuis. Anders krijgen die mensen het koud. Als je op bezoek komt, vind je het er natuurlijk erg warm. Maar jij hebt dan ook nog al je kleren (en vaak ook nog eens een jas) aan.

Heb je wel eens gehoord welke vreemde geluiden een gsm uit de radio tovert? Of uit de cd-speler? De signalen van een gsm kunnen sommige elektrische toestellen storen. Daarom moet je je gsm uitzetten in het vliegtuig. En in het ziekenhuis.

Dat zakje (het kan ook een fles zijn) aan die staaf noemen we een infuus. Aan het zakje zit een plastic slangetje. Dat gaat via een holle naald tot in een bloedvat in je arm. Maak je geen zorgen: dat doet geen pijn. Na een tijdje voel je dat infuus zelfs niet meer! Door dat slangetje kan de dokter of de verpleegkundige allerlei stoffen in je lichaam brengen: water met voedingsmiddelen (voor als je een tijdje niet mag eten), of water met medicijnen. Of bloed (voor als je tijdens de operatie of bij een ongeluk veel bloed hebt verloren).

Dat kan met geld te maken hebben. Een kamer voor jou alleen is duurder dan een kamer waar je met twee of meer ligt. Of misschien ben je wel bang om alleen in een kamer te liggen, of heb je liever iemand om mee te praten. Sommige mensen willen dan weer absoluut niet met anderen op een kamer liggen.
Het gebeurt ook dat je van de dokter helemaal alleen in een kamer moet. Omdat te veel drukte niet goed voor je is. Of omdat je in een donkere kamer moet liggen (omdat je bijvoorbeeld een hersenschudding hebt). Of omdat je een besmettelijke ziekte hebt en je anders de anderen mensen ziek maakt.

Je hebt het zeker al gehoord: iemand gaat naar het ziekenhuis voor een operatie aan zijn maag en de dokter opereert hem aan zijn kleine teen. Het gebeurt gelukkig niet vaak. Om vergissingen uit te sluiten, doet men mensen die worden geopereerd zo’n bandje om hun pols. Zo is de dokter er zeker van dat hij mevrouw Pieters (met haar appendicitis) opereert.

Dat is gewoon een hulpje om je aan op te trekken als je wat meer rechtop in bed wilt zitten.

Thuis lig je in bed om te slapen. Dan is één hoofdkussen (of zelfs helemaal geen) wel genoeg.
In het ziekenhuis kun je extra kussens best gebruiken. Om rechtop te zitten en een boek te lezen bijvoorbeeld. Of om naar de televisie te kijken. De kussens dienen als steun in je rug. Soms moet je helemaal plat liggen. Dan krijg je geen kussen.